Stormachtig

Gehuurde voertuigen, ze hebben hun voor en nadelen. Toen ik er bij mijn camper in Australië achterkwam dat ik geen stekkers aan kon sluiten, liet ik een converter aansluiten. Nu gaat dat bij mijn gehuurde camper dus niet. Gelukkig hebben ze ook converters die ik aan kan sluiten op de aansteker. De verkoper wierp een blik op mijn camper en zei 'Vermijd Northland en Coromandel en rijd zo snel mogelijk naar het zuiden. De tropische storm die daar huis heeft gehouden heeft hele wegen weggespoeld.'
Ik wilde echter graag gaan duiken in het Northland en ik besloot de gok te wagen. Onderweg kwam ik inderdaad wegen tegen die gedeeltelijk weg waren gespoeld, bizar om te zien. Alsof het asfalt er geen zin meer in had en besloot halverwege afscheid te nemen. Omdat een gedeeltelijke van de snelweg was beschadigd moest ik via slingerweggetjes door de bergen, wat een spectaculair uitzicht bood. Dat werd er bij de bay of Islands niet minder om, wat een prachtige omgeving. Met een duikorganisatie vaar ik de volgende dag tussen talloze eilanden door. Witte stranden, blauwe zee, je kent het wel. Mijn tweede duik was bij het beroemde wrak van Greenpeace; de Rainbow Warrior. Het schip is in 1985 tot zinken gebracht door de Fransen (wie anders), waarbij een iemand om het leven kwam, omdat Greenpeace wilde protesteren tegen atoombom proeven. Een paar van de terroristen van de Franse geheime dienst zijn opgepakt en berecht, maar mochten hun 'straf' uitzitten op Franse bodem. Later kregen ze een medaille voor hun heldendom. Fransen, breek me de bek niet open. Afin. Het wrak is jaren later overgroeid met koraal en te bezoeken door duikers. Het gaf een raar gevoel er te zijn en de schade te zien. Toch is het kunstmatig rif een toepasselijk einde voor het schip van Greenpeace.
De volgende duik is zelfs nog beter. Ik had van tevoren veel gelezen over de Poor Knights eilanden en ze hadden met geen woord gelogen. De eilanden, omringd met torenhoge rotsen en begroeid met groen waar het kan, huist het mooiste rif van Nieuw Zeeland. Het water is zo helder als een aquarium en er valt door de tropische stromingen veel aan gekleurde vissen en zelfs koraal te zien.
Aan het einde van de duik heb ik met mijn duikmaatje, een blonde dame met prachtige ogen, onder het genot van cocktails en een hamburger, uren zitten praten. Fijn om te zien dat ik nog steeds contact kan leggen!

Soms ben ik blij eigenwijs te zijn. Anders had ik deze ervaringen nooit gehad. Morgen ga ik naar Coromandel en daarna naar het befaamde Hobinton, waar ze Lord of the rings hebben opgenomen. Hopelijk lukt dat me binnen de komende dagen, want er komt wederom een nieuwe storm aan. Gebeurt hier anders nooit zeggen ze. Typisch mijn mazzel. Ach. Wie weet valt het dit keer mee!