Lekker gezellig doen

Mijn ogen gaan open.
In plaats van de prachtige groen/geel/blauwe gordijnen, valt me direct iets anders op; ik lig niet alleen. Het toch redelijk behaarde lichaam van Sam ligt naast me, die een beetje ongemakkelijk terugkijkt. Wat is er de afgelopen tijd toch allemaal gebeurd?

12 oktober voelt als een eeuwigheid geleden. Sinds ik op het vliegtuig ben gestapt, is er zoveel veranderd. Ik heb de beruchte date van vorig jaar een plekje kunnen geven, door simpelweg naar de Taj Mahal te gaan. Ik denk soms een week niet aan haar, behalve als ik haar soms herken in het gezicht van een meisje ter plaatse. Al is het dan meer van; die heeft iets herkenbaars. Haar greep op mijn realiteit is volledig verdwenen, iets wat ik op voorhand nooit had durven dromen.
Sterker nog; ik ben alweer doodleuk aan het daten. Nou ja, daten, afspreken voor seks. Dat is het tot nu toe althans. Een vriendin of echte liefde, dáár ben ik nog niet genoeg voor herstelt. De wond is gehecht, maar nog niet geheeld. Daar zal meer tijd voor nodig zijn. Of misschien een vrouw die wél de moeite waard blijkt te zijn. Of een man dus.
Ik heb nooit echt gevoelens voor mannen gehad, maar ik vind het op seksueel gebied al een tijdje intrigerend. Misschien bij gebrek aan seks met vrouwen, ik weet het niet. Het zij zo. In Nederland heb ik nooit echt doorgepakt, hier dus wel. Sam was het eerste ‘slachtoffer’. Sam is een verlegen 20 jarige wat onzekere trans man, wat betekent dat hij als vrouw is geboren. Het was voor hem allemaal erg nieuw, voor mij nog meer. We hadden elkaar online ontmoet en bij mij in de camper afgesproken, wat voornamelijk erg ongemakkelijk begon. Naar made de avond vorderde en we wat hadden gepraat, ging het gelukkig beter. Het werd een interessante avond.

Ik had nooit gedacht, dat ik het loslaten tot zover zou laten komen. Dat had ik in Nederland vast nooit gedurfd en daar houdt het ook niet bij op.

Op de camping heb ik steeds makkelijk aanspraak. Ik merk toch dat mensen mijn gezelschap kunnen waarderen. Niet alleen omdat ik de clown kan zijn, maar ook (of zo voelt het thans voor mij) omdat mijn intelligentie, humor en interesse gewaardeerd wordt. Mensen zijn soms blij als ik een praatje kom maken, omdat veel mensen (meer dan ik dacht) toch erg op zichzelf blijven.
Ik heb best een hoog aaibaar gehalte, als ik het maar toelaat en niet aan mezelf twijfel. Buiten de camping heb ik nog niet zoveel praatjes, maar ik ben hier gelukkig nog even.

Gelukkig? Ja, dit voelt echt als mijn nieuwe leven. Een vaste baan, een huis met vaste fundering en een grote televisie, het zegt me niets meer. Leven uit een camper, douchen langs het strand, leren surfen, veel duiken en wandelen in de prachtige regenwouden, het bevalt me uitstekend.
De problemen met de camper lossen zichzelf allemaal op. Geen camper te koop in Sydney? Vlieg ik toch naar Brisbane. Accu kapot? Gooi er maar een nieuwe in. Belts and pullies aan vervanging toe? Doe maar. Te weinig stroom in de wagen? Gooi ik er toch een solar panel op, dat wordt volgende week gedaan. No worries mate, doen we gewoon.

Toen de wagen voor de belts de shop in moest, belde ik Sam gewoon en die kwam doodleuk weer een nachtje slapen. Was het hem dus toch goed bevallen. Ik zal de details besparen, dat is iets tussen hem en mij. Sommige aspecten bevielen me echter zo goed, dat ik zeker meer wil experimenteren. Ben ik nu bi? Maakt mij echt geen reet uit hoe je het wilt noemen. Ik noem het lekker gezellig doen. Mannen, trans man/vrouw, ‘gewoon’ een vrouw of een combi van één der, ik zie wel wat het leven in petto heeft. Waar ik zin in heb.
Sinds het schrijven van dit stuk, is er nog een tweede man voorbij gekomen. Het is erg vermakelijk, maar ik vind vrouwen toch nog steeds het leukste!

Het gaat nog steeds niet vanzelf, vergis je niet. Soms zou ik permanent gezelschap toch wel prettig vinden en soms kan ik nog steeds moeilijk omgaan met bepaalde teleurstellingen en verwachtingen. Of dat echter een duistere kant van mijn wezen is, of iets waar ik verder aan moet werken, dat moet ik nog ondervinden.

Het is mijn wereld op zijn kop. Of is het andersom en stond die in Nederland al die tijd op zijn kop?